3 Aylik Bebek Krese Verilir Mi?

Juliet’in bizi sectigini ogrendigim gunden itibaren kendime tembihledigim ilk sey, onun bir birey oldugu, kendi hayati olacagi ve onunde asla durmayacagimdi. Her kararinda arkasinda olacagimi, sosyal bir birey olmasi icin elimden geleni yapacagimi tum hamileligim suresince kendime hatirlattim. Hollanda’da neredeyse tum ebeveynler calisiyor. 16 haftalik dogum izni biten kadinlar islerine donuyorlar. Bazi sirketlerin ‘’baba-anne’’ gunu diye uygulamalari var; yani anne ve baba haftanin bir gunu izin yapabiliyor. Boylelikle haftanin bir gunu anne, diger gunu de baba cocukla(rla) ilgileniyor. Bu uygulama cocugunuz 3,5-4 yasina gelip, ilkokula baslayana kadar suruyor.

Peki ne yapiyor cocuklu aileler? Annenin dogum izninin bitisinden itibaren cocugu birakabilecegi ‘’daycare’’ yani gunluk bakim evi diye Turkce’ye cevirebilecegimiz; ama kres desek daha dogru olacak merkezler var. Buradaki cogu kres Montessori felsefesine bagli calisiyor. Cocuklar yaslarina gore gruplara ayriliyor. Bir grupta 2 ogretmen, 1 stajyer bulunuyor. Gruplarda da en fazla dokuz cocuk var.

Juliet tum kresin en kucuk bebegi. Simdiden goz bebegi oldu. Bugun ilk deneme saatlerini gerceklestirdik. Biz ust katta mudureyle gorusme yaparken o da kendi grubunda vakit gecirdi. Birakirken icim sizlamadi degil. Kresin en buyugu 3 yasinda en kucugu de Juliet olacak, 3 aylik.

Juliet’in Krese Alistirma Turu

Mudure ve grubun basogretmeniyle gorusme yapacakken Juliet’in anne ve babasiz ilk gecirecegi ilk iki saat geldi catti. Grup ogretmenine verirken alt dudagi azicik titredi. Bu uykusunun geldiginin gostergesiydi; ama benim gozlerim hemen doldu. Onu birakacagimizi anladi, dedim. Cok gecmeden ogretmen ve mudureyle gorusme yaparken icimde korku, endise gibi duygularin olmadigini fark ettim. Aksine duydugum yalnizca bencil bir ozlemdi. Kendime hamileligimden beri soyledigim sozu hatirlattim ve derin bir nefes aldim; sosyal, kendi ayaklari uzerinde duran bir kadin olacak, yoldas ol, arkasinda dur.

Sinifa girdigimizde bir bebek agliyordu. Juliet ona ‘’Ne gerek var aglamaya?’’ der gibi bakiyordu. Iki saatin sonunda sinifa dondugumuzde, ogretmeninin kucaginda ayni cocugu izlerken buldum onu. Surekli etrafi izlemis sessizce. Bizi gorunce de uykuya daldi hemen.

Peki nedir, ne kadardir bu kresler ?

Hollanda’da her sey oldugu gibi kresler de saatlik hesapla ucretleniyor. Yani size ‘’Hosgeldiniz, yillik ucretimiz su kadar,’’ demiyorlar. Cocugunuzu haftada kac saat ya da gun birakmak istiyorsunuz ? diye soruyorlar. Kresler sabah 8’den aksam 6 :30’a kadar calisiyor. Ancak tabii ki bir durum olur da gec kalirsaniz, ogretmenler cocugunuzla birlikte sizi bekliyorlar. Devlet size krese yaptiginiz odeme konusunda yardimci oluyor. Ornegin haftanin bes gunu icin aylik 1000 euro oduyorsaniz, 600 euro devlet size geri oduyor. Krese giden cocuk sayiniz, cocuklarin krese gittigi gun sayisi vb. veriler yapilan geri odeme miktarini degistiriyor.

Kreste cocuklar ufak capta egitim goruyorlar. Renkler, sayilar, hatta ufak ufak Ingilizce kelimeler bile. Kreslerin de cok kulturlusu var mi bilmiyorum ama biz Juliet’in Hollanda kulturuyle, dili ve cocuklariyla buyusun, butunlessin, ileride kendini oteki hissetmesin; bulundugu ortama ait hissederek buyusun istedik. Evde Ingilizce ve Turkce’ye maruz kaldigi icin de kreste Hollandaca konusulmasinda bir sakinca gormedik.

Bebekler icin sizden uyku ve yemek rutinini istiyorlar. Nasil uyumayi sever, sevdigi muzikler, uyku arkadasi var mi? emzik kullaniyor mu? Hangi marka? Kullaniyorsa sizin icin emzik satin aliyorlar. Ozel yedigi mama, kullandigi bez, biberon varsa sizin icin satin aliyorlar. Bunlar kresin sagladigi luks degil, zaten odediginiz paranin bir noktada aldiginiz karsiligi. Bebeginiz sinif icerisinde besikte mi uyusun yoksa uyku odasinda mi? ben sinif icerisinde uyumasini tercih ettim; hem seslerle uyumaya alissin hem de alti aya kadar bebegin yetiskin birinin bulundugu ortamda uyumasi tavsiye ediliyor. Bu arada yeni cikan uluslarasi yasaya gore, bebekler sirt ustu yatirilmak zorundaymis. Eger bebegim yuzustu ya da yan yatirilsin diyorsaniz, bunun icin kagit imzalamaniz isteniyor. Ani olum sendromu hakkinda oldukca temkinliler.

Bunun disinda bizim sectigimiz kreste internet ve mobil uygulama uzerinden aile portali var. cocugunuz kacta yemek yemis, ne yemis, ne zaman alti degistirilmis takip edebiliyorsunuz. Haftalik olarak ailelere bulten gonderiliyor. Doldurdugunuz formda cok guzel bir soru var: Cocugunuzun fotografinin sanal ortamda paylasilmasina izin veriyor musunuz? Hayir, yalnizca benim hesabimda paylasilsin. Bu ne demek biliyor musunuz? Ornegin bir parti duzenleniyor. Bahcede cocuklarin fotografi cekiliyor ve bultene/aile portalina konulacak. Fotograflar bilgisayara yukleniyor ve yetkili kisi Juliet’in oldugu fotograflar haricindeki her fotografi istedigi mecrada paylasiyor. Simdi ben Juliet’i onlara emanet ederken nasil tereddut edeyim, onlar her ince ayrintiya kadar her cocukla birebir ilgilenirken?

Bir diger hayranligim da yemek konusunda. Kres icerisinde seker yok. Meyve suyu yok. Cocuklar yalnizca su ve/ya meyve cayi iciyorlar. Herhangi bir tanesinin dogum gunu olsa bile pasta/ seker yok. Meyve salatasi gibi dogal sekerli besinlerle parti duzenleniyor. Veliler istese bile kresten iceri seker sokulmuyor.

Bez, gunes kremi ve mama belirli markalardan aliniyor; ancak ben o markayi kullanmanizi istemiyorum, derseniz sizin dilediginiz marka satin alinip cocugunuza ozel kullaniliyor. Ek gidaya gecmis ve/ya artik sut tuketmeyen cocuklar icin de mutfakta gunluk yemek pisiyor. Haftalik yemek menuleri de aileyle paylasiliyor.

Ne yalan soyleyeyim Juliet’i alip eve donerken icim cok rahatti, hatta bir nebze kiskandim bile diyebilirim. Bugunluk iki saatlik deneme yaptik. Onumuzdeki ay haftanin dort gunu krese gidecek. Baslangic gununden once iki kere deneme gunumuz daha var. biri dort saat surecek, digeri alti saat. Detaylari, Juliet’in neler yaptigini, benim aylar sonra onsuz ilk gecen zamanimi nasil degerlendirdigimi, neler hissettigimi paylasacagim.

MUTSUZ AILELERDEN COCUKLARINI TOPLAMA TIMI

Son zamanlarda takdir edersiniz ki sosyal medyada takip ettigim kisiler cogunlukla anneler. Dunyanin bircok yerindeki anneyi takip ediyorum. Ancak Turk annesi kadar mutsuz ve sikayet eden anneyi hicbir ulkede gormedim. Mutlaka herkesin mutsuz oldugu konu vardir, zaten sosyal medyada mutsuzlugumuzu paylasmayi pek sevmeyiz; ancak cocugu olduktan sonra sikayet etmeyi aliskanlik haline getiren Turk annesi sayisi tahmin ettigimden de fazla! Boyle profilleri gordukce ‘’Korunma yontemlerinden haberiniz mi yoktu?’’ diye sormak istiyorum. Ya da cocugunuz buyuyunce okumayacak mi tum bu yazdiklarinizi? Ama siz zaten annenizden gordugunuz sikayet gelenegini devam ettireceksiniz degil mi? ‘’Hic uyumazdin. Cok uzdun anneni. Sacimi supurge ettim senin icin. Yemedim yedirdim!’’ Tum bu cocugu icinde vefa, minnet duygusu yesertsin, tesekkur etsin diye sarfedilen cumlelerin cocugunda ters tepki olusturacagini dusunmeyen annelere de selam olsun.

Daha cocugu dogurali uc ay olmus, fotograf paylasip ‘’Nerede eski ben?’’ diyor. Eski sen olmayacagini, bambaska bir sen olacagini, gelisecegini, daha da buyuyecegini; degisecegini bilmiyor muydun bacim? Iste bu gerceklesecek olan buyume ve degisme durumlarinin ‘’guzel’’ olmasi senin elinde! Her gun ‘’Of!’’ diyerek uyanmak ya da ‘’Oh!’’ diyerek uyanmak. Her sey gunle birlikte yeniden basliyor.

Cocukla tatil zor. Bir rahat durmadi.  Ay mememden inmiyor. Ay susmuyor. Ay uyumadi. Ay sacimi en son ne zaman kestirdim hatirlamiyorum, of cok bunaldim.

Tabii ki sosyal medya senin, senin kralligin senin coplugun. Sikayet ediyorsun diye bir ses edeyim, dedim. Hani olur da degismek hatta cocugunu da degistirmek istersen diye… Oncelikle bir sakin ol bacim.

Mutsuz ebeveynlerden bebeklerini toplayan bir ekip kurulsun. O bebekler sinir, stres icerisinde buyumesin. Yazik.

Yazimi bitirmeden once son bir konuya daha deginmek istiyorum. Bu konuyu bir sonraki yazimda daha detayli yazacagim. Eger cocugumu gozum kapali teslim edecegim ilk kisi annemdir-kayinvalidemdir diyorsaniz orada bir yanlis var! Cocugunuzu teslim edebileceginiz ilk kisi cocugunuzun babasi olmali.

Bu arada Juliet sonunda resmi olarak Amerikali oldu. Babasi Amerikali da olsa, Amerikan vatandasi olmak sandigimiz kadar kolay degilmis. Neden yalnizca Amerikan vatandasi olmasini istedigimizi, vatandaslik basvurusunda neler istendigini de bir sonraki yazida paylasacagim.

Herkese ailesiyle birlikte mutlu, saglikli ve huzurlu gunler diliyorum.

Delirmeden once derin bir nefes alin.

Sevgiler ..